विधाताको लेख्ने मसी,साँट्न पाए हुन्थ्यो
दुःख लेख्ने उसको कलम,भाँच्न पाए हुन्थ्यो

कुन नियमले लेख्छ होला,गर्दै मनपरी
कसैलाई त दिने रै’छ आँशु,गहभरी
पखालेर उसको अक्षर,मेट्न पाए हुन्थ्यो
सोध्नु थियो कतिकुरा, भेट्न पाए हुन्थ्यो

कहिले झरी,कहिले हुरी अल्झें सधैंभरि
भावीले नै बिछ्याइदियो काँडा बाटाभरी
किन दियौ दु:ख भनी,सोध्न पाए हुन्थ्यो
कहाँ लुकी बस्छ होला खोज्न,पाए हुन्थ्यो

-दुर्गा लोहनी