नदीले रोक्यो डांडाले छेक्यो समुन्द्री बाटो छ

आभाव बिना छातीको कुना पीडाको पाटो छ

जन्मेको घरै सम्झीएर वरै मनमा खाटो छ,

नारन ! मनमा खाटो छ !!

न सक्छु जान भूरुरु उडी आमाको काखैमा

नसुकी जान्छ छिपछिपे आँशु सम्झना आँखैमा

सुटुक्क गरी लैजा न चरी खवर घरमा

सम्झना सिरान च्यापेर छोरी बांचेछु शहरमा

नारन ! बांचेछु शहरमा !!

त्यो जन्म घर लाग्दैन पर विदेश पसेनी

पराई हैन बिर्सने छैन जता गई बसेनी

नियमले खान्छ , डलरले तान्छ अम्रिका शहर

सुखको सागर भेटिन्छ तर माइतीकै रहर

नारन ! माइतीको रहर !!

नदीले रोक्यो डांडाले छेक्यो समुन्द्री बाटो छ

आभाव बिना छातीको कुना पीडाको पाटो छ

जन्मेको घरै सम्झीएर वरै मनमा खाटो छ,

नारन ! मनमा खाटो छ !!

विमला ढुंगाना (हाल अमेरिका )