आगो बास बसेपछि लुकेर म आँउछु पर्ख
बोकि रातो गुलाब त्यो झुकेर म आँउछु पर्ख।

दुनियाँको नजर हुन्छ हुर्किएकी चेली तिमी
कतै रुखमा कतै पातमा लुकेर म आँउछु पर्ख।

बाआमा सुते पछी जुनतारा उदाँउनेछन
घरको बत्ति निभ्दा सम्म ढुकेर म आँउछु पर्ख।

फूल फुल्छ कहिलेकाहीँ काँडा सधै गुलाबको
घोच्ने छेक्ने धेरै आउँछन् थुकेर म आँउछु पर्ख।

थाहै हुन्न कति खेर आँधिहुरी चल्छ यता
बाढी पहिरो आए पनि रुकेर म आउँछु पर्ख।

रविन थपलिया
क्यानडा