औंसी मात्र हैन संधै देख्न पाउँ आमा
गाथा तिम्रो स्वार्थहीन लेख्न पाउँ आमा !

तिमि  जहा  रहु तर  खुशी  संग रहु
तिम्रो दुख ढाल  बनि छेक्न पाउँ आमा !

सन्ततिको व्यग्रतामा जुनी तिम्रो बित्यो
मनको घाउ मलम बनि सेक्न पाउँ आमा !

बैगुनी म हुन सक्छु तर तिम्रो ऋण
चुक्ता गरि मात्र चोला फेर्न पाउँ आमा !

आज मात्र किन आमा अहर्निश दिन
तिम्रो मुख तिम्रै सुख हेर्न पाउँ आमा !