(नेपाली-हिन्दी व्यङ्ग्यालङ्कार छन्द)
प्रचण्ड उवाचः
(नेपालले गरिरहेका प्रगति बारे)
संविधानमा संशोधन गरु भन्दैछन् मधेसी भाइहरु, अलमल मे हुँ, कैसे करुँ, करुँ या ना करुँ, मोदीजी ।
ओलीजीले तेल ल्याउन चीनलाई भनेका रैछन्, दबाब डाल रहा है चीन, करना कि नहीँ, मोदीजी ।
अध्यक्ष–राष्ट्र भएकाले सार्क सम्मेलनको दबाब थियो, दिल्लीका भाषा दुरुस्त, बोलदिया है मोदीजी ।
हिन्दी भाषालाई राष्ट्रिय सम्पर्क भाषा बनाउन संसदके भितर और बाहर, प्रयास जारी है मोदीजी ।
(विगतका गतिविधिबारे पश्चाताप र प्रष्टिकरण सम्बन्धी)
भारतीय विस्तारबाद मुर्दावाद भन्दै सुरुङ खनियो कुनै बेला, बिनासमझ सोर मचाया था, माफ किजिएगा मोदीजी ।
हिन्दी फिलिम र भारतीय गाडी नेपालमा निषेध भन्दै, ४० बुँदैमे रखनेवाला हमारे ‘गुट’मे नही है मोदीजी ।
नाकाबन्दी हुँदा “तेल नदिए, साइकल चढिन्छ” भन्दै टुडिंखेलमा भाषण करने “वो प्रचण्ड” मै नही हुँ मोदीजी ।
पशुपतिका भट्ट पुजारी हटाउने गल्ती गरिएछ ऊ बेला, पश्चाताप हो रहा है, अब वैसा नही होगा, मोदीजी ।
(सम्बन्ध सुधार भइरहेको बारे)
कहिले राजदूत रे मकहाँ, कहिले म उनी कहाँ आनाजाना चल रहा है, गडबड तो नही ना, मोदीजी ?
राष्ट्रपति मुखर्जी सद्भावना भ्रमणमा आउँदै छन् चाँडै, उनके सम्मानमे देश–विदेश ठप्प करदिया है मोदीजी ।
मोदी उवाचः
(अन्तिम आदेश)
अच्छे दिन आएगा जरुर, सिर्फ तुम एक काम करो, दुसरा लेन्डुप दोर्जे बन्ना है, काम होगा ना छविलाल जी ?
प्रचण्ड उवाचः
(सुनिश्चित हुन आग्रह)
दिल्ली तो क्या हरियाना और गोआका नमख भी खाया हुँ, इसबार तो रामदेवका आशिर्वाद भी लेके आया हुँ । दुसरेबार प्रधानमन्त्री बन्नेमे आपका भूमिका अहम् है, इसिलिए “प्रभु” बोले तो मै क्या बोलुँ, मोदीजी ।
(द्रष्टव्यः आशा गरौं उहाँले यो अन्तिको हरफ बोल्नु हुने छैन ।)
२०७३ कागतिहार
प्रतिक्रिया