घाँस थोरै भएपनि हुने र दूध धेरै दिने भएपनि किसानले पछिल्लो समयमा लुलुगाई पाल्न छाड्दै गएको चराईकी मायाँ विष्टले बताउनुभयो । पहिला एकदमै धेरै पालिन्थ्यो, तर अहिले एकदमै कम मात्रामा छ, उहाँले भन्नुभयो – “चराङमा केही घरले पालेका छन् नत्र सबैले छाडिसकेका छन् ।”

जिल्ला पशुसेवा कार्यालयका अनुसार, उपल्लो मुस्ताङको चराङसहित लोमान्थाङ, छोसेर, छोण्हुप, घमी र छोसेर गाविसलाई लुलुगाई पालनका लागि पकेट क्षेत्र मानिन्छ । गाईलाई विभिन्न किसिमका रोग लाग्नुका साथै दूधसमेत कम आउने समस्या देखिएको छ ।

नेपालका हिमाली जिल्लामा लुलुगाई पाल्ने परम्परा भएपनि पछिल्लो समय सबै जिल्लामा यस्तै समस्या देखिएको जिल्ला पशुसेवा कार्यालय मुस्ताङका प्रमुख डा नन्दलाल बर्माले जानकारी दिनुभयो ।

लुलुगाई संरक्षणका लागि सम्बन्धित निकायले विशेष चासो देखाउनुपर्ने अन्नपूर्ण संरक्षण क्षेत्र आयोजना (एक्याप) लोमान्थाङका प्रमुख सन्तोष शेरचनले जानकारी दिनुभयो । उहाँका अनुसार परम्परागत तरिकाले गाईपालन गर्दा बढी समस्या देखिएको हो । “यहाँका किसानलाई गाईपालनसम्बन्धी ज्ञान र आधुनिक सीप सिकाउन आवश्यक छ, लुलुगाईका बारे अभियान नै चालिनुपर्छ,” उहाँले भन्नुभयो ।